Ο Βλαδίμηρος Α΄ ο Μέγας

υποχρέωσε όλους με άγρια βία
τους υπηκόους του να γίνουν χριστιανοί και να βαπτιστούν στον ποταμό Δνείπερο από βυζαντινούς ιεραποστόλους. *Δείτε στο ΒΙΝΤΕΟ από 16.39 }

(Οι σχέσεις του με το Βυζάντιο έγιναν στενότερες, όταν του ζητήθηκε βοήθεια από τον αυτοκράτορα Βασίλειο τον Βουλγαροκτόνο για την καταστολή των εξεγέρσεων των στρατηγών Βάρδα Σκληρού (976 – 979) και Βάρδα Φωκά (989). Ο Βλαδίμηρος ανταποκρίθηκε, αλλά ζήτησε ως σύζυγο την αδελφή του αυτοκράτορα, Άννα Πορφυρογέννητη. Η πριγκίπισσα αρνήθηκε αρχικά, επειδή ο Βλαδίμηρος για τους Βυζαντινούς ήταν βάρβαρος, αλλά στο τέλος πείστηκε να τον παντρευτεί, όταν ο ρώσος ηγεμόνας βαπτίστηκε χριστιανός.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/876 )

Ο Ρώσος πρίγκιπας, όμως είχε κατασκευάσει προηγουμένως ένα Πάνθεον στο Κίεβο με θυσίες και αγάλματα στους προγονικούς και αιώνιους Θεούς και Θεές. Η είδηση ότι ο κραταιός Ρώσος ηγεμόνας ενδιαφέρθηκε για τα θρησκευτικά ζητήματα, διαδόθηκε γρήγορα ανά τον κόσμο και, στο Κίεβο εμφανίζονται «Γερμανοί (το Πρώτο Χρονικό του Νόβγκοροντ προσθέτει: «από τη Ρώμη»), απεσταλμένοι του Πάπα»,

είναι μια σπουδαία μαρτυρία της αυθεντικότητας της αφηγήσεως του Χρονικού, καθώς από δυτικές πηγές γνωρίζουμε ότι το 961 Γερμανοί κήρυκες, απεσταλμένοι του βασιλιά Όθωνος Α´ (τον οποίο το 962 ο Πάπας ανακήρυξε επιπροσθέτως και «Ρωμαίο αυτοκράτορα») επιχείρησαν τη βάπτιση των Ρως, αλλά εκδιώχθηκαν από τον πατέρα του Βλαδίμηρου, πρίγκιπα Σβιατοσλάφ.

Το Βάπτισμα των Ρως δεν αποτέλεσε απλώς θρησκευτική προσωπική επιλογή του πρίγκιπα: επέβαλε νέους προσανατολισμούς, και κυρίως νέα θρησκευτικοστρατιωτική συμμαχία με τον Βασίλειο Β΄ (958 – 15 Δεκεμβρίου 1025), τον επονομαζόμενο Βουλγαροκτόνο, καθώς και η Ρώς είχε προβλήματα με τους Βούλγαρους. Τους Βουλγάρους και Γερμανούς διαδέχθησαν οι Ιουδαίοι της Χαζαρίας στην Ρώς του Κιέβου.

Με το αιματαβαμμένο Βάπτισμα των Ρως ολοκληρώθηκε η διαμόρφωση του ρωσικού κράτους, ενώ από τις πολυπληθείς φυλές σχηματίσθηκε ένας ενιαίος ρωσικός λαός. Η ρωσική γη αυτοπροσδιορίσθηκε ως μέρος του μεγάλου ανατολικού χριστιανικού κόσμου, πνευματικό κέντρο του οποίου ήταν το Βυζάντιο (Νέα Ρώμη). Πέντε αιώνες αργότερα, δηλαδή μετά την Άλωση της Νέας Ρώμης, οι μεγάλοι πρίγκιπες της Μοσχοβίας, οι Ρώσοι τσάροι και αυτοκράτορες πασών των Ρωσσιών, οι οποίοι αναγέννησαν τη Ρως, άρχισαν οι ίδιοι να αντιμετωπίζονται ως ηγέτες του Ορθόδοξου πολιτισμού, ο οποίος αντιπαρατίθετο εν πολλοίς στον λεγόμενο Δυτικό κόσμο.

ΠΗΓΗ: ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΝΑΒΑΣΙΣ

ΑΛΦΕΙΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ